Art. 11. 1. Zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony, o którym
mowa w art. 10 ust. 1, nie może być wydane, jeżeli:
1) plan ochrony nie zawiera informacji, o których mowa w art. 7 ust. 2;
2) jednostka wnioskująca nie zapewnia spełnienia warunków wynikających
z przepisów wydanych na podstawie ustawy.
2. Komendant wojewódzki Policji, w drodze decyzji administracyjnej, cofa
zezwolenie na działalność wewnętrznej służby ochrony, jeżeli:
1) kierownik jednostki złoży taki wniosek;
2) nie utworzono wewnętrznej służby ochrony w okresie 3 miesięcy od dnia
wydania zezwolenia;
3) nie usunięto w wyznaczonym terminie stwierdzonych podczas kontroli rażących
uchybień lub nieprawidłowości w organizacji wewnętrznej służby ochrony;
4) działalność wewnętrznej służby ochrony prowadzona jest niezgodnie z planem
ochrony;
5) ustały okoliczności, dla których zezwolenie zostało wydane.
3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do
Komendanta Głównego Policji.

Ustawa o ochronie osób i mienia art. 11

Poprzedni

Art. 10. 1. Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji może, w drodze decyzji administracyjnej, wydać zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony w jednostce, w skład której nie wch...

Nastepny

Art. 12. Wewnętrzne służby ochrony w zakresie ochrony osób i mienia współpracują z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi).

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia
  • Wejscie w życie 27 marca 1998
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 17 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka