Art. 10. Kierownik kontrolowanej jednostki organizacyjnej oraz
kontrolowana osoba fizyczna, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych oraz o zakwaterowaniu sił zbrojnych, obowiązani są umożliwić
inspektorowi przeprowadzenie kontroli, w szczególności umożliwić dokonanie
czynności, o których mowa w art. 9 ust. 2.

Art. 10a. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wystąpić
z wnioskiem do Policji lub organów administracji publicznej, w tym do Krajowej
Administracji Skarbowej, Inspekcji Transportu Drogowego, urzędów nadzoru
górniczego, Państwowej Inspekcji Pracy, Inspekcji Handlowej, Państwowej
Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej, Państwowej Inspekcji Ochrony
Roślin i Nasiennictwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej,
o udzielenie pomocy, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia czynności
kontrolnych.
2. Udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, może polegać w szczególności
na:
1) umożliwieniu inspektorowi wejścia na kontrolowany teren, do
kontrolowanego obiektu lub do środka transportu;
2) gromadzeniu i zabezpieczaniu dowodów popełnienia przestępstwa albo
wykroczenia;
3) ustalaniu tożsamości i przesłuchiwaniu osób w celu ustalenia stanu
faktycznego istotnego dla prowadzonego postępowania;
4) zapewnieniu bezpieczeństwa inspektorowi.
3. Organy wymienione w ust. 1 nie mogą odmówić udzielenia pomocy
wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.
4. Na wniosek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, w przypadku
uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa polegającego na
udaremnianiu lub utrudnianiu wstępu na kontrolowany teren, do kontrolowanego
obiektu lub do środka transportu, Policja obowiązana jest umożliwić inspektorom
ten wstęp, w tym przy wykorzystaniu środka przymusu bezpośredniego, o którym
mowa w art. 12 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2418).

Art. 10b. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia popełnienia
przestępstwa przeciwko środowisku określonego w art. 182, art. 183 lub
art. 186 Kodeksu karnego albo wykroczenia określonego w art. 154 § 2 Kodeksu
wykroczeń, albo wykroczeń, o których mowa w:
1) art. 476 ust. 1 i 2, art. 477 pkt 4 i 5, art. 478 pkt 6 ustawy z dnia 20 lipca
2017 r. – Prawo wodne,
2) art. 65 pkt 1–3 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o mikroorganizmach
i organizmach genetycznie zmodyfikowanych,
3) art. 60 i art. 61 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami
i odpadami opakowaniowymi,
4) art. 37a i art. 37b ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz
o opłacie produktowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1932 i 1403 oraz z 2020 r. poz.
284),
5) art. 330–334, art. 335a–336, art. 337a–355 i art. 358–360 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
6) art. 171–177 i art. 180–192 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach,
7) art. 52 i art. 60 ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych
i ich mieszaninach,
8) art. 41 pkt 2–6, 9 i 10 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu
(Dz. U. z 2020 r. poz. 796),
9) art. 131 pkt 12 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,
10) art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym
przemieszczaniu odpadów,
11) art. 44–49, art. 51, art. 52a i art. 52b ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r.
o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji,
12) art. 95–97 oraz art. 134 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie
elektrycznym i elektronicznym,
13) art. 45–47 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych,
14) art. 78, art. 80, art. 81 pkt 1 i 2, art. 83, art. 90 pkt 3, art. 91–92a i art. 94–95a
ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach,
15) art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2015 r. o zmianie ustawy o recyklingu
pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.
poz. 933 i 1688)
– Główny Inspektor Ochrony Środowiska, wojewódzki inspektor ochrony
środowiska lub upoważnieni inspektorzy Inspekcji Ochrony Środowiska mogą
podjąć czynności, o których mowa w ust. 2.
2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, wojewódzki inspektor ochrony
środowiska lub upoważnieni inspektorzy Inspekcji Ochrony Środowiska mogą
podjąć czynności polegające na:
1) obserwowaniu i rejestrowaniu przy użyciu środków technicznych, w tym
technik satelitarnych i bezzałogowych statków powietrznych, obrazu zdarzeń
oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom;
2) gromadzeniu i zabezpieczaniu dowodów popełnienia przestępstwa lub
wykroczenia;
3) żądaniu pisemnych lub ustnych informacji oraz przesłuchiwaniu osób
w zakresie niezbędnym dla ustalenia stanu faktycznego przy jednoczesnym
pouczeniu ich o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań,
o której mowa w Kodeksie karnym;
4) ustalaniu tożsamości osób oraz żądaniu okazania dokumentów niezbędnych
do wymierzenia grzywny w drodze mandatu karnego lub sporządzeniu
wniosku o ukaranie;
5) nakładaniu grzywien w postępowaniu mandatowym za wykroczenia
określone w trybie przewidzianym przepisami o postępowaniu w sprawach
o wykroczenia;
6) dokonywaniu oględzin pomieszczeń i innych miejsc;
7) zatrzymywaniu lub przeszukiwaniu pojazdów przewożących towary oraz
kontroli dokumentów związanych z przewozem towaru, jeżeli zachodzi
podejrzenie przewożenia odpadów;
8) udzielaniu pouczeń, zwracaniu uwagi, ostrzeganiu lub stosowaniu innych
środków oddziaływania wychowawczego.
3. Czynności, o których mowa w ust. 2, mogą być wykonywane po okazaniu
legitymacji, o której mowa w art. 9b ust. 1.
4. Inspektorzy są uprawnieni do uzyskiwania, gromadzenia, przetwarzania
i wykorzystywania informacji o osobach, rzeczach i zdarzeniach, w tym
uzyskiwania informacji oraz utrwalania śladów i dowodów, w sposób określony
w ust. 2, które należy przechowywać zgodnie z przepisami o ochronie danych
osobowych.
5. Administratorem danych osobowych przetwarzanych w celu, o którym
mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych
przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U.
z 2019 r. poz. 125), jest minister właściwy do spraw klimatu, Główny Inspektor
Ochrony Środowiska lub wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

Art. 10c. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska może powołać zespół
kontrolny, w skład którego może powołać inspektorów Inspekcji Ochrony
Środowiska zatrudnionych w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony
środowiska wskazuje inspektorów Inspekcji Ochrony Środowiska, którzy wejdą
w skład zespołu kontrolnego. Koszty delegacji inspektorów Inspekcji Ochrony
Środowiska wskazanych do prac w zespole kontrolnym pokrywa wojewódzki
inspektor ochrony środowiska.
3. Zespół, o którym mowa w ust. 1, powołuje się w celu przeprowadzenia
kontroli interwencyjnej oraz w szczególnie uzasadnionych przypadkach może być
on powołany do innych kontroli pozaplanowych.
4. Jeżeli wykonanie czynności kontrolnych wymaga specjalistycznej wiedzy
lub umiejętności, Główny Inspektor Ochrony Środowiska może powołać w skład
zespołu, o którym mowa w ust. 1, pracownika zatrudnionego w wojewódzkim
inspektoracie ochrony środowiska, niebędącego inspektorem Inspekcji Ochrony
Środowiska, posiadającego taką wiedzę lub takie umiejętności.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, wojewódzki inspektor ochrony
środowiska wskazuje pracownika, który wejdzie w skład zespołu kontrolnego.
Koszty delegacji pracownika wskazanego do prac w zespole kontrolnym pokrywa
wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

Art. 10d. 1. Informacje uzyskane w czasie prowadzenia czynności, o których
mowa w art. 10b ust. 2, mogą być wykorzystywane w celu realizacji zadań
ustawowych Inspekcji Ochrony Środowiska, w tym w zakresie kontroli oraz
stanowić dowód w postępowaniach administracyjnych, karnych oraz
w postępowaniach w sprawach wykroczeń.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępnia się na wniosek:
1) Krajowej Administracji Skarbowej;
2) sądu lub prokuratora – w związku z toczącym się postępowaniem;
3) organów i służb uprawnionych do ścigania przestępstw i wykroczeń;
4) organów nadzoru górniczego.

Art. 10e. 1. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie koniecznym
do wykonywania czynności, o których mowa w art. 10b ust. 2, mogą korzystać
z informacji kryminalnej zgromadzonej w Krajowym Centrum Informacji
Kryminalnych.
2. Na wniosek Głównego Inspektora Ochrony Środowiska lub
wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska organy ścigania oraz organy
Krajowej Administracji Skarbowej udostępniają informacje uzyskane w toku
czynności operacyjno-rozpoznawczych niezbędne do wykonywania czynności,
o których mowa w art. 10b ust. 2, oraz kontroli.
3. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być wykorzystane do oceny
stanu faktycznego związanego z korzystaniem ze środowiska oraz w celu realizacji
zadań ustawowych Inspekcji Ochrony Środowiska, w tym w zakresie kontroli oraz
stanowić dowód w postępowaniach administracyjnych, karnych oraz
postępowaniach w sprawach wykroczeń.
4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu
Wojskowego.

Ustawa o Inspekcji Ochrony Środowiska art. 10

Poprzedni

Art. 9. 1. Inspekcja Ochrony Środowiska prowadzi kontrole planowe i pozaplanowe. 1a. Kontrole planowe planuje się, uwzględniając potrzebę zapewnienia systematycznej oceny zagrożeń życia i zdrowia l...

Nastepny

Art. 11. 1. Z czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza kierownikowi kontrolowanej jednostki organizacyjnej lub kontrolowanej osobie fizycznej. 2. Protokó...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska
  • Wejscie w życie 29 października 1991
  • Ost. zmiana ustawy 4 września 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka