Art. 10. 1. Prawo pochowania zwłok ludzkich ma najbliższa pozostała rodzina
osoby zmarłej, a mianowicie:
1) pozostały małżonek(ka);
2) krewni zstępni;
3) krewni wstępni;
4) krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa;
5) powinowaci w linii prostej do 1 stopnia.
Prawo pochowania zwłok osób wojskowych zmarłych w czynnej służbie wojskowej
przysługuje właściwym organom wojskowym w myśl przepisów wojskowych. Prawo
pochowania zwłok osób zasłużonych wobec Państwa i społeczeństwa przysługuje
organom państwowym, instytucjom i organizacjom społecznym. Prawo pochowania
zwłok przysługuje również osobom, które do tego dobrowolnie się zobowiążą.
2. Zwłoki niepochowane przez podmioty wymienione w ust. 1 mogą być
przekazane do celów dydaktycznych i naukowych uczelni medycznej lub innej uczelni
prowadzącej działalność dydaktyczną i naukową w zakresie nauk medycznych lub
federacji podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki prowadzącej działalność
naukową w zakresie nauk medycznych. Decyzję w sprawie przekazania zwłok
wydaje, na wniosek uczelni lub federacji, właściwy starosta.
2a. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb
i warunki przekazywania zwłok do celów naukowych, w tym:
1) warunki uzasadniające przekazanie zwłok do celów naukowych w przypadkach,
o których mowa w ust. 2,
2) tryb przekazywania zwłok,
3) sposób ponoszenia kosztów transportu zwłok
– kierując się koniecznością zachowania godności należnej zmarłemu oraz
bezpieczeństwem sanitarnym.
3. Zwłoki niepochowane przez podmioty, o których mowa w ust. 1, albo
nieprzekazane uczelni lub federacji podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki
są chowane przez gminę właściwą ze względu na miejsce zgonu, a w przypadku osób
pozbawionych wolności zmarłych w zakładach karnych lub aresztach śledczych –
przez dany zakład karny lub areszt śledczy, z wyjątkiem zwłok osób, które uwolniły
się z zakładu karnego lub aresztu śledczego, oraz osób, które przebywały poza terenem
zakładu karnego lub aresztu śledczego, w szczególności w trakcie korzystania
z zezwolenia na czasowe opuszczenie tego zakładu lub aresztu bez dozoru lub asysty
funkcjonariusza Służby Więziennej.
4. Obowiązek pochowania zwłok, określony w ust. 3, nie wyklucza żądania
zwrotu kosztów na podstawie innych ustaw.
5. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób
postępowania ze zwłokami osób pozbawionych wolności zmarłych w zakładach
karnych i aresztach śledczych, uwzględniając w szczególności powiadamianie osób,
o których mowa w ust. 1, o zgonie, sposób tego powiadamiania, wskazanie
podmiotów wydających zgodę na pochowanie zwłok, tryb postępowania ze zwłokami,
które nie zostaną odebrane, oraz sposób ponoszenia kosztów pochówku zleconego
przez zakład karny i areszt śledczy, kierując się koniecznością zachowania godności
należnej zmarłemu i bezpieczeństwem sanitarnym.
5a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, postępowanie ze zwłokami cudzoziemców umieszczonych
w strzeżonym ośrodku lub przebywających w areszcie dla cudzoziemców,
w szczególności sposób powiadamiania osób, o których mowa w ust. 1, o zgonie
cudzoziemca, podmioty wydające zgodę na pochowanie zwłok, tryb postępowania ze
zwłokami, które nie zostaną odebrane, oraz sposób ponoszenia kosztów pochówku
zleconego przez strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, kierując się koniecznością zachowania godności należnej zmarłemu i bezpieczeństwem sanitarnym.
6. Zwłoki do celów naukowych mogą być również przekazane uczelni, o której
mowa w ust. 2, na podstawie pisemnego oświadczenia osoby, która pragnie przekazać
swoje zwłoki tej uczelni.
7. Koszty transportu zwłok w przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 6, ponosi
uczelnia.

Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych art. 10