Art. 109. 1. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska, na podstawie
wyników kontroli, o której mowa w art. 108 ust. 1, w zależności od zakresu i stopnia
naruszenia, wydaje z urzędu decyzję, w której może:
1) nakazać usunięcie w określonym terminie nieprawidłowości stwierdzonych
w trakcie kontroli lub
2) ustalić obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 4, oraz jej wysokość.
2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
3. Do podmiotów prowadzących produkcję rolną oraz działalność, o których
mowa w art. 102 ust. 1, niebędących przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i
1495), przepisy rozdziału 5 tej ustawy stosuje się odpowiednio.
4. Podmioty prowadzące produkcję rolną oraz działalność, o których mowa
w art. 102 ust. 1, ponoszą opłatę za:
1) stosowanie nawozów niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 106
ust. 4 lub z planem nawożenia azotem;
2) przechowywanie nawozów naturalnych niezgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 106 ust. 4;
3) prowadzenie dokumentacji realizacji programu działań niezgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 106 ust. 4 albo za jej brak;
4) brak planu nawożenia azotem.
5. Maksymalne stawki opłaty, o której mowa w ust. 1, wynoszą:
1) 2000 zł za stosowanie nawozów niezgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 106 ust. 4 lub z planem nawożenia azotem;
2) 3000 zł za przechowywanie nawozów naturalnych niezgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 106 ust. 4;
3) 500 zł za prowadzenie dokumentacji realizacji programu działań niezgodnie
z przepisami wydanymi na podstawie art. 106 ust. 4 albo za jej brak;
4) 500 zł za brak planu nawożenia azotem.
6. W decyzji, o której mowa w ust. 1, wskazuje się numer rachunku bankowego,
na który powinna zostać uiszczona opłata, o której mowa w ust. 4.
7. Opłatę, o której mowa w ust. 4, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia,
w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna.
8. Opłata, o której mowa w ust. 4, nieuiszczona w terminie podlega
przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.).
9. Obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 4, przedawnia się
z upływem 5 lat od dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin płatności tej
opłaty.
10. Wpływy z opłaty, o której mowa w ust. 4, stanowią dochód budżetu państwa.
11. Stawki opłaty, o których mowa w ust. 5, ustalone w roku poprzednim,
podlegają każdego roku kalendarzowego zmianie w stopniu odpowiadającym
średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za rok
poprzedni, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w formie
komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
12. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, nie później niż do dnia
31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość stawek opłaty,
o której mowa w ust. 5, obowiązującej od dnia 1 stycznia roku następnego.
13. Do ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio
przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych
przysługują właściwemu organowi Inspekcji Ochrony Środowiska.
14. Organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w sprawach decyzji,
o których mowa w ust. 1, jest właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska.

Art. 109a. 1. Jeżeli podmiot prowadzący działalność, o której mowa w art. 105a
ust. 1 pkt 1, nie posiada pozytywnej opinii o planie nawożenia azotem albo posiada
plan nawożenia azotem opracowany niezgodnie z art. 105a ust. 3, właściwy organ
Inspekcji Ochrony Środowiska, w drodze decyzji, nakazuje usunięcie uchybień w
wyznaczonym terminie.
2. W przypadku nieusunięcia uchybień w wyznaczonym terminie właściwy
organ Inspekcji Ochrony Środowiska, w drodze decyzji, wstrzymuje prowadzenie
chowu lub hodowli zwierząt, o których mowa w art. 105a ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem wymogu zachowania dobrostanu zwierząt oraz potrzeby
bezpiecznego dla środowiska zakończenia prowadzenia chowu lub hodowli zwierząt.
3. Właściwy organ Inspekcji Ochrony Środowiska zezwala, na wniosek
podmiotu prowadzącego działalność, o której mowa w art. 105a ust. 1 pkt 1, w drodze
decyzji, na ponowne podjęcie prowadzenia chowu lub hodowli zwierząt, jeżeli
podmiot ten usunął naruszenia stanowiące podstawę do wydania decyzji
wstrzymującej prowadzenie chowu lub hodowli zwierząt, o których mowa w art. 105a
ust. 1 pkt 1.

Prawo wodne art. 109

DODAJ